Tadej Pogacar’dan Öğrendiklerim

Geçtiğimiz yıl Fransa Bisiklet Turu’ndaki 35. etap galibiyetini kazanarak rekor kıran Mark Cavendish, onu tebrik etmeye gelen Tadej Pogacar’a şu cümleyi kurmuştu: “Sakın rekorumu geçme!” Bahar Klasikleri ise tehdit altında olan tek rekorun Cavendish’in 35’i olmadığını bize gösterdi.

Tarih kitaplarının pek çoğunda her yeni dönemle birlikte değişimlerin de bir önceki döneme göre çok daha hızlı ve sık yaşandığı belirtilir. Aynı şey bir süredir yol bisikleti için de geçerli. Eskiden her bisikletçinin ne yapmak istediği çok belliydi. Dağ bisikletçisi o alanda kalırdı, cyclo-cross’u tercih eden isim Paris-Roubaix’ye gelmezdi. Peter Sagan, Tom Pidcock, Puck Pieterse, Mathieu van der Poel gibi isimler bu kuralı yoksaydılar. Dağ bisikletindeki veya cyclo-cross’taki başarılarının üstüne koyarak çok özel yol bisikletçileri oldular.

Elbette benzer bir farklılık yol bisikletinin içinde de vardı. Yokuşçu, genel klasmancı, sprinter, “klasikçi” gibi farklı profillerdeki bisikletçilerin hangilerinin Bahar Klasikleri’nde favori olduğu, kimin Fransa Bisiklet Turu’nda tırmanılacak olan Mont Ventoux gibi mitik bir yokuş etabını kazanabileceği parmakla gösterilirdi ve bu tip farklı yarış/tur tiplerinin bisikletçileri kolayca birbirlerinden ayırt edilebilirdi. Örneğin 2010’larda Fransa Bisiklet Turu’nda harikalar yaratan ve üst üste sarı mayoyu kazanmayı başaran Chris Froome’u Liege-Bastogne-Liege gibi tek günlük bir yarışta görmek dahi çok garip hissettiriyordu. Çağımızda ise bir sprinter ve takımının genel klasmancısına yardım etmek için görevlendirilmiş Wout van Aert’ı Mont Ventoux’nun tepesinde görmek pek çoğumuzu şaşırtmıyor bile.

Daha sporun takipçileri bu yeni gelişmelere tam alışamamıştı ki 2019 İspanya Bisiklet Turu’nda gencecik Sloven bir bisikletçi dikkatleri çekti: Tadej Pogacar. Ljubljana Gusto Xaurum adlı Sloven takımdan Emirates’e transfer olan bu 19-20 yaşlarındaki çocuk, yeni takımı Emirates ile Portekiz ve Amerika Birleşik Devletleri’nde zaferler kazanmasıyla birlikte takımının İspanya Bisiklet Turu kadrosuna dahil olmuştu. O sezon Emirates, İspanya Bisiklet Turu’na kadar tek Büyük Tur zaferini İtalya Bisiklet Turu’nda Gaviria’nın sprint etabıyla kazanmış, Fabio Aru ile gittiği Fransa Bisiklet Turu’ndan eli boş dönmüştü. Ama Slovenya’dan gelen Pogacar, İspanya Bisiklet Turu’nda alacağı üç etap galibiyetiyle birlikte parlayacak ve işlerin pek de yolunda gitmediği yüksek bütçeli Emirates takımının kimliğini tamamen değiştirmekle kalmayıp, yol bisikletinde de yeni bir çağın habercisi olacaktı.

2019’dan sonrasını her sporsever çok iyi biliyor. Toplamda 95 profesyonel zafer, üç kez Fransa Bisiklet Turu şampiyonu ve 2024 Giro-Tour dublesi, başladığı 18 Anıtsal Klasik’te dokuz zafer Liege-Bastogne-Liege (üç kez), Ronde van Vlaanderen (iki kez) ve Il Lombardia (dört kez)… Onun ne kadar büyük bir rekabetçi ve ne kadar büyük bir sporcu olduğunun en iyi örneği belki de geçen yıl Mark Cavendish ile yaşadığı diyalogdu. Gözyaşları içerisinde 35. Fransa Bisiklet Turu etap zaferini kazanan Cavendish, tebriğe gelen Pogacar’a asla uymayacağını bildiği bir ikazda bulunuyordu: “Sakın rekorumu geçme!”

Fransa Bisiklet Turu’na kadar Pogacar’ın önünde önemli bir dinlenme süreci olacak. Bu aynı zamanda başından sonuna kadar da hak edilmiş bir dinlenme süreci. Çünkü metnin buraya kadar olan kısmı ne kadar etkileyiciyse Pogacar’ın yalnız bu yıl Bahar Klasikleri’nde yaptıkları da bir o kadar etkileyici. Tadej Pogacar’ın 2025 baharında katıldığı yedi klasik yarışta elde ettiği dereceler:
Strade Bianche’de epik bir zafer, unutulmaz bir Milan-San Remo’da gelen üçüncülük, Ronde van Vlaanderen’de insanüstü bir zafer, ilk kez katılan bisikletçilerin genel olarak tamamlamakta zorlandığı Paris-Roubaix’deki ilk katılımında ikincilik, bize insan olduğunu hatırlattığı Amstel Gold Race’te gelen ikincilik, Fleche Wallonne’da zafer ve son olarak rakipsiz bir Liege-Bastogne-Liege performansı sergiledi. İki Anıtsal Klasik zaferi, yedi yarışta dört birincilik ve yedi podyum. Eşine az rastlanır bu sezonu tarihte ancak “Yamyam” lakaplı bisikletçi Eddy Merckx’in 1975 sezonu ile karşılaştırılabilir.

Pogacar, bahar sezonunun dört anıt klasiğinde ilk üçe giren tarihteki üçüncü bisikletçi oldu. Daha önce bunu yalnızca Sean Kelly (1984) ve Eddy Merckx (1969 ve 1975) başarmıştı. Merckx, 1975’te dünya şampiyonu formasıyla Milan-San Remo, Amstel Gold, Ronde ve Liege-Bastogne-Liege’i kazanmış, Paris-Roubaix’de ikinci, Fleche Wallonne’da ise üçüncü olmuştu. Pogacar ise geçen yıl Liege zaferiyle başlayan seriyle altı Anıtsal Klasik’te üst üste podyuma çıkan ilk isim oldu.

Henüz 26 yaşındaki Pogacar’ın kariyerinde 95 galibiyet var. Anıt klasiklerde 9 zaferle Fausto Coppi, Sean Kelly ve Girardengo’yu yakaladı. Sadece Roger De Vlaeminck (11) ve Eddy Merckx (19) önünde.

Liege-Bastogne-Liege gibi bir yarışın en ikonik yeri La Redoute’ta yaptığı saldırı kolay gibi görünse de takip edilemedi. Pogacar böylece modern çağın en iyi bahar sezonunu tamamladı. Konfor alanından çıkıp Fransa Turu hedefini riske atarak, Van der Poel ve Evenepoel gibi efsane adayları karşısına aldı. Onun bahar dönemi performansı uzun zaman unutulmayacak bir ustalık eseriydi. Ondan önce Fransa Bisiklet Turu’nda sarı mayoyu ana hedef belirlemiş bir bisikletçiyi Bahar Klasikleri’nde pelotonda dahi göremezken, Tadej Pogacar ile birlikte genel klasmancıların da klasikçi olableceğini görmüş olduk. Tadej Pogacar henüz 26 yaşında, bizlere öğreteceği daha çok şey var.