Messi İçin

İnsanoğlu açıklayamadığı, veya doğaüstü olarak gördüğü şeylere korkuyla karışık garip bir ilgi gösterir.  Hayatın her alanında olduğu gibi, sporda da bolca batıl inanç vardır. Asla sona ermeyeceğine inanılan lanetler, zaman zaman istatistik olarak bile çıkar karşımıza. İlk kez Dünya Snooker şampiyonu olan bir oyuncunun ertesi sene şampiyon unvanını koruyamaması anlamına gelen “Crucible Laneti” gelebilir mesela aklınıza. 1960’larda başlayan ve onlarca örneği olan, Sports Illustrated dergisinin kapak yaptığı sporcunun kariyerinde düşüşe geçmesi veya sakatlanması anlamına gelen “Sports Illustrated Kapağı Laneti” de en bilinenlerden biridir. 2022 Aralık ayına kadar bu lanetlerden biri de Arjantin Milli Takımı’nın uzun süredir Dünya Kupası kazanamamasıydı.

Lanet mi gerginliği beraberinde getirdi koca bir ülkeye, gerginlik yüzünden mi lanet varmış gibi görünüyordu yıllardır; sanıyorum cevabı olmayan bir soru bu. Katar 2022’de Arjantinli oyuncuların, Suudi Arabistan maçıyla birlikte başlayan duygusal patlamaları, atılan normal bir gole dahi yardımcı antrenör Pablo Aimar’ın hüngür hüngür ağlaması, yenen herhangi bir golde, işler iyi giderken dahi tüm Arjantin takımının bir anda dağılması ve düşe kalka mutluluğa giden bir yol. Biraz başa saralım…

2014 Dünya Kupası’ndaki Arjantin, bu laneti en güzel özetleyecek örnek aslında. Ezeli rakip ebedi düşman Brezilya’nın topraklarında alınacak bir Dünya Kupası, Arjantin’in lanetini yok edebilecekken, belki de laneti daha da güçlendirmişti. Efsane Maradona’nın tribünden izlediği yeni protagonist Messi sayesinde gruptan çıktı Arjantin. Duygu yoğunluğu yüksek üç tane maç oynadıktan sonra çıktıkları Almanya finaline sanırım kimse Katar 2022’deki gibi ölüm kalım maçı olarak bakmamıştı. Ne de olsa 27 yaşındaydı Messi, son kupası değildi.

Kupa kaybedildikten sonra, Arjantin’in başarısızlıkla sonuçlanan çoğu maçı veya turnuvasından sonra olduğu gibi, Messi’nin birlikte oynadığı oyuncuların felaket oluşundan bahsedildi. Higuain ve Palacios ikilisi, onları hayatlarından bezdirecek tepkilerle karşılaştı, Messi olağanüstülüklerle dolu kariyerinde yaşadığı en büyük acıyı yaşadı ve lanet yine tüm Arjantin’in dilindeydi. Arjantin bir sene sonra Copa America finalindeydi, Şili’ye kaybetti. Ve Arjantin kaybedilen Copa America finalinden bir sene sonra yeniden Copa America finaline yürüdü.

26 Haziran 2016, New Jersey. Copa America finalini ikinci kez üst üste Şili’ye kaybeden Messi, muhtemelen seri penaltılarda ilk penaltıyı kaçırmasının da verdiği üzüntüyle milli takımı bırakmaya karar verdi. “Analiz yapılacak bir zaman değil. Sanırım hem ben hem de herkes için en iyisi milli takım kariyerimi sonlandırmam. Üçü üst üste, toplam dört final kaybettim, bugün ilk penaltıyı kaçırdım. Tüm bunların bir anlamı olmalı” diyordu Arjantin kaptanı. Kararından vazgeçirmek şüphesiz çok zor olmadı, zira özellikle 30’lu yaşlara yaklaştığından bu yana, Messi’nin kafasında hep Arjantin’le bir kupa kazanmak vardı.

Bilmem katılır mısınız, Messi’nin Arjantin’le ilgili açıklamalarında hep bir mahcubiyet ve bir şeyler ispatlama çabası var gibi. Çok küçük yaşta Barcelona’ya gelmiş ve İspanya’da yetişmiş olmanın verdiği uzaklaşma hissi, zaman zaman Arjantinli futbolseverlerin “Kulüp kariyerini milli takımdan üstün görüyor” tepkileri belki Messi’yi buna itti. Gerçi, hangi sporcu olursa olsun üst üste üç final – ki biri Dünya Kupası – kaybederse, muhtemelen zihinsel bir krize girer.

2021 Copa America her şeyin tersine döndüğü yer oldu belki de. Hatta biraz daha ileri gideyim, Katar 2022’deki şampiyonluk, 10 Haziran 2021’de, Maracana’da kalkan kupa sayesinde geldi.

Arjantin çok uzun süredir milli takımı dünyanın en iyi oyuncusunun etrafına kuruyor. Bu ilk Dünya Kupası finalinde de böyleydi, kaybedilen finaller öncesi oynanan turnuvalarda da böyle… Messi’nin soyunma odasındaki gücü bazen “Teknik direktörleri o seçiyor” dedirtti, bazense Messi’nin oyuncu seçimlerinde arkadaşlarına iltimas geçtiği iması yaptırdı. Arjantin’in 2021 Copa America ve 2022 Dünya Kupası kadroları -ki bunu oyuncu açıklamalarından da doğrulayabiliriz- adeta Messi için oynadı. Ona yeterli ve doğru yardımı sağlanırsa, Messi’nin Arjantin’i kupaya “zaten” götüreceği düşünülerek kuruldu bu kadrolar. Ki öyle de oldu…

Arjantin’in son iki yılda aldığı iki kupada anlatı hep Messi üzerinden. Bu yazıda da öyle, ki zaten nasıl olmasın? Fakat iki kupada da gidişatı değiştiren, doğru anlarda rollerini ekstra oynayan oyunculara da dikkat çekmek gerek sanırım. Başta Angel Di Maria.

İnsanlar hakkı verilmemiş oyuncular konuşulduğunda dahi Di Maria’nın adını geçirmiyor. Real Madrid’in 2013-14 sezonu üçlemesindeki inanılmaz performansı da, Paris Saint Germain’deki efsanevi performansları da, Arjantin Milli Takımı’nda en kilit anlarda ortaya çıkması da hep göz ardı edildi. Aynı Messi gibi son şansında, Copa America 2021 finalindeki gibi golünü attı, Messi’nin gerçek yaveri olduğunu gösterdi. Messi’den sonraki aslan payını sanırım ona vermek gerek.

Romero, Armani, Andujar, Marchesin… Messi’nin finaller oynadığı dönemlerde, Arjantin Milli Takımı’nın kalesini koruyanlar. Hiçbiri felaket kaleciler olmasa da, hayatı Bernd Leno’nun sakatlığı sonrasında bir anda değişen, sonrasında da milli takımın kaderini değiştiren Emiliano Martinez kadar etkili olamadı. Tartışılsa da, kaleye karakter kattı ve kritik anlarda kendine duyduğu inanılmaz güven onu hep başarılı kıldı.

Tekrar birkaç paragraf yukarı dönüyorum. 2016 Copa America finali sonrası, Dünya Şampiyonu teknik direktör Lionel Scaloni, Messi’nin bir fotoğrafını koyup “Gitme Lio” demişti. Lio gitmedi, birkaç sene sonra Scaloni onun yanına geldi. Felaketle başlayan kupayı, her türlü duygusal patlamaya rağmen sakin kalarak ve turnuva boyunca hep kendini geliştirerek kazanmayı başardı.

Futbolseverler, doğaları gereği açıklayamadıkları ve doğaüstü gördükleri insanüstü bir yeteneğin, ‘tarihin en büyüğü’ titrini perçinlediği bir Dünya Kupası izledi Arjantin; Maradona sonrası jenerasyonların üzerine çöken laneti, iki sene içinde iki ayrı kupayla yıktı. Messi’nin artık kanıtlayacağı hiçbir şey kalmadı.