Gian Piero Gasperini: Ten Uyumu

“Bu sezon yaşanan felaketin sorumlusu Gasperini’dir. Her şeyi mahvetti. Kararlı havayı dağıttı, devamlı oyunculardan şikayetçi oldu. Gerçekten berbattı.”

Inter’in o dönemki başkanı Massimo Moratti, 2013 yılında yakın dönemdeki hayal kırıklığını bu sözlerle özetliyordu…

Hayal Kırıklığı

İtalya’da yazılı olmayan kurallardan biri ‘gavetta’. İki anlamı var: Çıraklık ya da bir işe en başından başlamak. Futboldaki kullanılan daha çok ikincisi. Antrenörlük yolculuğuna en alt kattan başlanır ve bu iş için uygunsanız yavaş yavaş tırmanırsınız. 

Gian Piero Gasperini de vasat geçen futbolculuk kariyeri sonrası çok da forma şansı Juventus’un genç takımında başladı antrenörlük kariyerine. Burada futbolcu adayları ile mesai yaptıktan sonra Crotone eşofmanlarıyla profesyonel sahneye adım attı. Çıkışını ise 2006’da antrenörlük koltuğuna oturduğu Genoa’da yaptı. 3-4-3 dizilişiyle oynattığı futbol ve aldığı sonuçlarla ses getiren çiçeği burnunda antrenör, 2008-09 sezonunda takımı ligin beşinci sırasına kadar taşıdı. Diego Milito ya da Thiago Motta gibi isimlere kariyerlerinde yeni bir sayfa açması da cabasıydı.

Bu başarı, onu 2011’de Jose Mourinho sonrası başarılı günlerine devam etmek isteyen Inter’e taşıdı. Gavetta süreci tamamlanmıştı. Ülkenin alt sıra takımlarından kendini kanıtlayan, Çizme’ye yeni bir soluk getiren bir futbol adamı daha ligin büyüklerinden birinde fırsat bulmuştu.

Bu çıraklık döneminin sonunda genelde iki seçenek vardır. Ya alt sıra takımlarındaki başarılar, o alkış alan futbol, büyüklerde devam eder ve adınızı ülkenin büyük antrenörleri arasına yazdırırsınız ya da “Burası bana göre değilmiş” der ve sahneden inersiniz. Sonra iddiasız takımlarda iddialı işler yapmaya devam edersiniz. Yavaş yavaş dibi boylayan da az değildir.

Gasperini’nin Inter macerası da pek de mutlu sonla biten bir senaryo olmadı. Ligde ve Şampiyonlar Ligi’nde toplamda sadece dört maç. Sadece bir beraberliğin olduğu üç mağlubiyetlik dört maçlık seri.  Gasperini’nin Inter kariyeri bu kadar sürdü. Wesley Sneijder başta olmak üzere oyuncularla sorunlar yaşadı, oynattığı sistem “Inter 3’lü savunma oynamaz” minvalinde eleştirilere maruz kaldı ve Moratti tarafından görevine son verildi. Bir daha bu fırsatı ele geçirmesi zor görünüyordu.

Gasperini, Inter’den sonra Palermo’nun başına geçti ve ülkenin en çılgın başkanlarından Maurizio Zamparini ile mesai yaptı. Birkaç ay sonra görevinden alındı, 20 gün sonra bir daha Palermo’nun başına getirildi. 2 maç sonra yine kovuldu. Kürkçü dükkanına, Genoa’ya geri döndü….

Dengi Dengine

Atalanta, sık sık Serie A sahalarında boy gösteren ama başarıdan uzak bir kulüptü. Bergamo şehrinin takımı, daha çok Gaetano Scirea, Antonio Cabrini, Roberto Donadoni, Filippo Inzaghi gibi büyük takımlar için parlattığı oyuncularla adından bahsettirir, zaman zaman kupa finali ya da ek kontenjandan Avrupa kupası bileti alırdı. Tarihinde bir kez İtalya Kupası kazanan mavi-siyahlılar, 2. Dünya Savaşı’ndan sonraki dönemde sıralamada hiç ilk dörde girememişti. 2015-16 sezonu bittiğinde de 13. sıradaydılar.

Yeni sezon başlarken, antrenör değişikliğine gittiler ve Genoa’dan ayrılan Gasperini’yi takımın başına getirdiler. Atalanta ve Gasperini’nin kesişen yollarının, ülke futbolu için dönüm noktalarından biri olacağını düşünen futbolseverler çoğunlukta değildi.

Sezon sona erdiğinde Atalanta, Calcio’ya alışılmış hizmetini sunmuştu. Sağ bekleri Andrea Conti, sol bekleri Leonardo Spinazzola harika bir performans sergilemiş ve büyüklere göz kırpmış, orta sahalarındaki Roberto Gagliardini daha sezon devam ederken kendini Inter’de bulmuştu. Hem kulübün kültürü hem de genç oyuncularla çalışmayı sevdiğini her fırsatta belirten bir antrenör yaklaşımı göz önünde tutulduğunda bu çok da şaşırtıcı değildi.

Alışılmamış olan bu kez Atalanta da o devlere çok yaklaşmıştı. Dördündü sıradaydılar. Atalanta, Juventus’un temposuz şampiyonluklarından sıkılan Serie A izleyicisi için Napoli ile birlikte ligin rengi oluvermişti.

Rehabilitasyon Merkezi

Atalanta, o günden beri bu rolü devam ettiriyor. Gasperini 3-4-3 varyasyonları ile alanları iyi kullanan, akıcı top çeviren bir takım sunuyor izleyiciye. Arada zirveden uzak kalsalar da kendilerini sık sık ilk dörde atmayı başarıyorlar. Dahası adım adım Avrupa’da da etkili bir takım oldular. Önce pandemi döneminde şanssız şekilde elendikleri bir Şampiyonlar Ligi çeyrek finali oynadılar. Geçen sezon da UEFA Avrupa Ligi’ni kazandılar.

Bütün bunları yaparken futbol aleminde dillere pelesenk olmuş ‘kadro istikrarı’ mefhumundan da uzaklar aslında. Josep Ilicic bunalıma girdi, Papu Gomez ise Gasperini ile tartışarak takımdan ayrıldı, Zapata, Kessie daha sonra Muriel gibi önemli parçalar transfer oldu ama Gasperini elindeki hamurdan hep uygun bir tarif çıkardı.

Ilicic-Zapata-Papu üçlüsünü zaman zaman bozarak IIlicic-Papu ile gol arayan, kanatları tempolu kullanan Gasperini, artık Lookman-De Ketelaere-Retegui üçlüsü ile aynı denklemi kurmaya çalışıyor. Kanat beklerinde kim oynarsa oynasın takıma ve sisteme aynı katkıyı veriyor, orta sahalarında muhakkak o sezon çok konuşulan bir kahraman çıkıyor.

Daha da önemlisi Atalanta, gençlere basamak olan bir kulüpken, bu misyonunu devam ettirmekle kalmadı, Ilicic, Lookman, De Ketelaere, Pasalic gibi kariyerleri düşüşe geçen oyuncular için bir rehabilitasyon merkezine dönüştü. Artık büyüklerden ümidini kesen bir kanat beki ya da bir hücum oyuncusunun can bulacağı adres belli: Bergamo.

“Bana göre bir antrenör oyuncularına çok fazla şey katmaz. Ama onların yeteneklerinden en iyisini alabilir. Bir antrenörün sıradan bir oyuncuyu bir şampiyona dönüştürmesini beklememeliyiz. En büyük başarı, onların özelliklerinin en iyisini çıkartmaktır.”

Gasperini, geçtiğimiz yıllarda bir söyleşide bunları söylüyordu. Kariyerine bir yetiştirici olarak başlayan ve o dönemini apayrı bir yere koyan İtalyan antrenör, kendi için doğru takımı bulmuş görünüyor. Zaten onun görev süresi boyunca İtalya’nın büyükleri krizler yaşadı ve bu dönemde bile boşalan koltuklara kendini aday göstermedi.

Gasperini, artık Calcio tarihine Atalanta ile geçti ve öyle görünüyor ki imzalarını birkaç sayfanın daha altında göreceğiz. Şu an ligin lideri durumundalar. Belki Gasperini’nin yapılacaklar listesinde bir Scudetto da vardır. En büyük rakiplerinden biri Inter. Son beş sezondaki iki şampiyonluğunu da üçlü savunma kurgusu kazanan Inter. İtalya’da Moratti dönemi bitse de Gasperini’nin modası geçmemiş gibi…