Hanedanın 5 Sırrı

9 Ocak 2022 akşamı, Klay Thompson 941 gün sonra ilk kez NBA parkesine adım attığında Golden State Warriors hâlâ geçmişte yaşayan bir takımdı. 2015’ten itibaren beş final gören ve üç şampiyonluk kazanan ekibin işleri yeniden yoluna koyup koyamayacağı merak ediliyordu. 2021-2022’ye harika başlamasına rağmen Warriors, basketbol haritasındaki yerini görmeye çalışıyordu. Stephen Curry’nin sağlıklı bir sezon geçirmesi anahtardı; Draymond Green’in savunma liderliği, Andrew Wiggins’in çift yönlü katkısı umut vericiydi. Jordan Poole’un yükselişi de aradıkları ekstra skor gücünü müjdeliyor gibiydi. Yine de beklemek gerekiyordu. Klay’i sağlıklı görmeden karara varmak, eskisi kadar sağlam görünmeyen Warriors rotasyonuna büyük hayaller bağlamak zordu.

Sonra ne oldu? Önce Klay’in olağanüstü “Hoş bulduk” smacı geldi. Akabinde ise işler biraz karıştı. Üç yıl sahalardan uzak kalan Golden State efsanesi, henüz beklenen katkıyı veremeyecek gibiydi. Yine de enseyi karartmaya gerek yoktu. Warriors 53 galibiyet, 29 mağlubiyetle Batı Konferansı’nı üçüncü bitirdiği sezonda kusursuz değildi ancak etkileyiciydi. Ve zaten kusursuz olmasına da lüzum yoktu. Kevin Durant’in Brooklyn’e gitmesinden beri yeni hanedanını arayan NBA’de ortalığı yakıp yıkan bir dev yoktu. Play-off başka bir hikâye olacaktı ve orada yetenek kadar tecrübeyle adaptasyonun önemi de ortaya çıkacaktı. Öyle de oldu. Warriors, Nikola Jokic’in sürüklediği Denver Nuggets’ı 4-1’le geçti. Seri ortasında Ja Morant’i kaybetmesine rağmen iyi direnç gösteren Memphis Grizzlies’e 4-2 ile “Güle güle” dediler. Luka Doncic liderliğindeki Dallas Mavericks ise 4-1’le uğurlandı. 2022 NBA Finali’nde eşleştikleri Boston Celtics’i 2-1 geriye düştükleri serinin sonunda 4-2’yle geçip Curry çağındaki dördüncü yüzüklerini elde ettiler.

Peki neydi Warriors’ın sırrı? Her şeyin değiştiği, mutsuz yıldızların bir şehirden diğerine gittiği, takas isteklerinin organizasyonları kaynar kazana çevirdiği bir dönemde nasıl istikrarlı kalabildiler? Durant’in 2019 yazındaki ayrılışından sonra, iki sezon play-off’a kalamadıktan sonra nasıl NBA’in zirvesine dönebildiler? Dilerseniz biraz işimizi zorlaştıralım ve sırlarını beş maddeye sığdırmaya çalışalım. Aslında bu yazıyı 100 maddeye kadar götürebiliriz. Ya da tek bir maddede cevap bulabiliriz, “Steph” diyerek…

1. Steph

Tepeden başlayalım. NBA tarihinin en istisnai süperstarı diyebilir miyiz Curry’ye? Sabrıyla koçunun ve yöneticilerinin uzun vadeli kararlar alabilmesini sağlıyor, çalışma ahlakıyla herkese örnek teşkil ediyor, şutuyla Warriors hücum sistemini başka bir seviyeye taşıyor ve topsuz oyunuyla Steve Kerr’ün oyun prensiplerinin işlemesini sağlıyor. Son play-off serüveni, yalnızca ‘NBA Finali En Değerli Oyuncusu’ ödülünü müzesine koyabildiği için değil, oyununa katabildiği boyutları göstermesi açısından da kritikti. Nuggets serisinde Jokic’in ayaklarına hücum eden ve Poole ile birlikte pota altında cirit atan Curry, Mavericks eşleşmesinde ise ikili oyunlarda Doncic’i hedefledi. Celtics finali ise Curry’nin ihtiyaç duyulduğunda Rockets dönemindeki Harden gibi oynayabildiğini gösteriyordu. Her zaman paylaşımdan yana olan Curry, Warriors hücumunun duvara tosladığı anlarda “Ben tek, siz hepiniz” ikili oyunlarını bile parkeye yansıttı. Bilhassa 43 sayı attığı dördüncü maçtaki perfomansı, şampiyonun kaderini belirledi.

3. Uyum

Warriors’ın istikrarında takımdaki bütün liderlerin uyum içinde çalışmasının etkisi var. Steve Kerr, Bob Myers, Joe Lacob, Draymond Green, bu yapıda Steph dışındaki liderler olarak sayabileceğimiz isimler. Onların farkı bütün bu seslerin aynı ortamda, üretken biçimde nefes alabilmesini başarması. Tabii ki her şey güllük gülistanlık gitmiyor, Durant’in ayrıldığı sezon yaşanan kaos onların da hep huzur içinde çalışmadığının kanıtı. Fakat işler kötü giderken bile Warriors, doğru noktalara odaklanmayı biliyor. Play-in’de elendikleri geçen sezonun son birkaç haftasında takımca ortaya koydukları savunma performansı, James Wiseman’ın sakatlığı sonrası tamamen Steph etrafında şekillenen hücum sistemi, bu sezona umutla başlamalarının sebebiydi. Yani başkalarının karanlık gördüğü anlarda onlar ışığı bulabiliyorlar. Bu sezon Klay’in form sorunlarıyla boğuştular, finalde Draymond’un tamamen etkisiz kaldığı maçlardan çıktılar. Koç Kerr gerektiği yerde en sert kararları vermek zorunda kaldı.